L4 - wirtualizacja systemów

Najbardziej znanymi jak i również darmowymi programami do wirtualizacji systemów operacyjnych są :

• VirtualBox

Jest profesjonalnym narzędziem do obsługi wirtualnych maszyn. Rozwiązanie to pozwala każdemu na swobodne dostosowywanie aplikacji do własnych potrzeb. Aktualnie VirtualBox pracuje zarówno na 32, jak i 64-bitowych systemach Linux.

Aplikacja posiada czytelny kreator maszyn wirtualnych. Podczas tworzenia takiej maszyny użytkownik wybiera typ, nazwę, ustala ilość pamięci RAM oraz tworzy dysk twardy (opcjonalnie). W ustawieniach każdego z emulowanych systemów można ustalić znacznie więcej preferencji.

Najważniejsze cechy rozwiązania Oracle VM VirtualBox:

1. Otwarta architektura
2. Użyteczność
3. Wydajność i przepustowość
4. Rozbudowane funkcje współużytkowania urządzeń wirtualnych.

• VMware Workstation

Narzędzie bardzo dobrze radzi sobie również z obsługą wszelkiego rodzaju urządzeń i peryferii, także tych podpiętych pod porty COM i USB. Zarówno tych korzystających z USB 1.1 jak i 2.0. W programie zostało zawartych wiele ułatwień - jednym z nich jest choćby możliwość swobodnego przenoszenia danych pomiędzy hostem, a komputerem wirtualnym na zasadzie metody "przeciągnij i upuść".

Na uwagę zasługuje również fakt, że aplikacja jako jedna z nielicznych, dzięki drobnej modyfikacji pliku wybranej maszyny wirtualnej, pozwala na obsługę akceleracji 3D.

VMware Workstation umożliwia:

• tworzenie skomplikowanych sieci oraz opracowywanie, testowanie i wdrażanie nowych aplikacji przy użyciu jednego komputera fizycznego;
• wykorzystanie przenośności maszyn wirtualnych do łatwego i pozbawionego ryzyka współużytkowania środowisk programowania i wstępnie przygotowanych konfiguracji do testowania systemu operacyjnego i aplikacji;
• dodawanie lub zmianę systemów operacyjnych bez konieczności zmiany partycji dyskowych i ponownego startu systemu;
• działanie nowych systemów operacyjnych i dotychczasowych aplikacji na jednym komputerze.

• Windows Virtual PC

Oprogramowanie stosowane do emulacji fizycznych maszyn, komputerów. Dzięki niemu można uruchamiać różne systemy operacyjne, bez konieczności fizycznej ingerencji w już zainstalowany system operacyjny, na jednej fizycznej maszynie bez konieczności dzielenia dysku na partycje. Wirtualny komputer ma własny, wirtualny sprzęt komputerowy i BIOS.

Windows Virtual PC Umożliwia

• Emuluje szerokie spektrum urządzeń zewnętrznych: karta grafiki, dźwięku, kontrolery dysków twardych IDE/ATA/ATAPI, DMA, klawiaturę, mysz itp.
• Potrafi korzystać z rzeczywistych urządzeń zewnętrznych, takich jak stacja dysków, CD-ROM, karta sieciowa - za pośrednictwem systemu-gospodarza.
• Wirtualne maszyny można połączyć w sieć, także razem z systemem-gospodarzem, współdzielić pliki, oraz skonfigurować dostęp do sieci za pośrednictwem wirtualnego Network Address Translatora.
• Maszyny mogą korzystać z wirtualnych dysków różnego rodzaju:
  • przechowywanych w plikach o stałym rozmiarze
  • przechowywanych w plikach o rozmiarze dynamicznie zwiększającym się w miarę potrzeby
  • będących "odnośnikami" do prawdziwych dysków w komputerze - dzięki temu można uruchomić system-gościa z istniejącej w komputerze instalacji
  • różnicowych, przechowujcych różnice w stosunku do innego dysku
• Podczas zamykania wirtualnej maszyny można zapisać jej stan, aby później kontynuować pracę od miejsca przerwania
• Udostępnia łatki na systemy wirtualnych maszyn (niestety tylko DOS i Windows) - pozwala zintegrować interfejsy maszyn wirtualnych i gospodarza, i przyspiesza pracę tych systemów w VirtualPC